Lakes Entrance naar Yanakie

We waren van plan vanochtend wat vroeger dan anders te vertrekken. Dit omdat we zo'n 250 km voor de boeg hebben en we ook nog het National Park Wilsons Promotory willen bezoeken. Maar soms lopen dingen anders dan je gepland hebt.

We worden aan de praat gehouden door Herb, een geboren Nederlander (Limburger) die begin jaren '50 met zijn ouders geëmigreerd is naar Australië. Hij is een (inmiddels) gepensioneerd schapenboer uit Western Australia en is nu samen met z'n vrouw op rondreis door Australië.

Volgend jaar willen ze naar Nederland en dan in ieder geval Zeeland bezoeken. Dat horen we graag. Vervolgens gaan ze dan door naar de States waar één van hun twee zonen woont (de andere woont in Queensland) en daarna gaan ze nog naar hun geadopteerde Zuid-Koreaanse dochter die inmiddels weer in Zuid-Korea woont. Leuk om dit soort mensen onderweg te ontmoeten en hun verhalen te horen.

Herb en z'n vrouw vertrekken richting NSW, wij gaan verder richting het zuiden. Bij de eerste rotonde pleur....valt de la met borden en kommen uit de kast. Deze la geeft al heel de tijd problemen: is hij eenmaal dicht dan krijgen we hem met moeite open. Nu besluit hij ongevraagd en ongewenst open te gaan. Het gevolg is een aantal gebroken borden en kommen. Toon noemt het een niet zo'n fijne la (in iets andere woorden, maar wel van gelijke strekking). We ruimen de scherven op en vervolgen onze weg.

Het landschap waar we vandaag doorheen rijden is een heel ander landschap dan gisteren. De bossen zijn verruild voor meer uitgestrekte velden. En de wegen zijn recht....kilometers lang recht pad. Het lukt ons er op te blijven. Paps en mams kunnen trots op ons zijn.

Iets na 1 uur 's middags komen we aan op Yankarie Caravan Park. We checken in voor (voorlopig) 1 nacht, eten snel wat en rijden dan richting Wilsons Promotory. Het park is bij wijze van spreken "om de hoek". Het is er erg mooi. Ook wordt er gewaarschuwd voor overstekende kangaroo's, wombats en koala's. O ja: op de camping hangen ook foto's van de slangen die hier voorkomen. Eén helft van ons reisgezelschap vindt dit enigszins verontrustend.

Eigenlijk kan je Wilsons Promotory het beste zien door er doorheen te lopen. Dat is iets wat dan ook heel veel mensen doen. Je kan ook camperen in het Park, maar ook hier moet je dan vooraf boeken.

Omdat het lopen (van lange afstanden) er bij ons niet in zit, genieten we van wat we wel kunnen zien. Dat is onder andere Morgan Beach, een heel lang en breed strand en Squeaky Beach. Het witte zand heeft een (blijkbaar bijzondere) ronde vorm en maakt hierdoor een "squeaky" (= soort van piepend) geluid als je er over loopt.

En we hebben een ontmoeting met een Wombat, die zomaar vanuit de bosjes het pad op komt lopen! Even hadden we de hoop dat het een Koala was, maar het is echt een Wombat. Die kunnen we dus ook afvinken op ons lijstje van dieren die we willen zien. In Afrika heb je de BIG5, wij houden het hier op de AUSSIE5: Kangaroo (check), Wombat (check), Koala (nope), Wallabi (nope) en Emoe (nope).

Na al dit moois aanschouwd te hebben rijden we terug naar de camping, waar we zo'n beetje uit ons hemd waaien. Maar we klagen niet: de zon schijnt (althans totdat ze onder gaat) en we hebben alweer heel veel moois gezien. O ja: we hebben er inmiddels ruim 1800 kilometers opzitten.

Morgen trekken we verder. In Prom Country is ook genoeg moois te zien, en wie weet gaan we wel pinguins kijken op Philip Island.