Kiama en omstreken
Door: YvonToon
Blijf op de hoogte en volg Yvonne en Anton
08 November 2017 | Australië, Kiama
Voor negen uur verlaten we de camping richting de "Kiama Blowhole". Dit is niet de lokale coffeeshop, maar een gat in een rots aan de kust waardoor (als de wind goed staat) met regelmaat het zeewater omhoog spuit. Dit is ook waaraan Kiama (wat je uitspreekt als Kei-jemmuh) haar naam te danken heeft. De aboriginals noemden deze plek "kiarama" wat betekent "plek waar de zee een geluid maakt". En dat doet de zee zeker. Er staat redelijk wat wind en ook hij blowt ook nog eens uit de goede richting. Een mooi zicht hoe het water omhoogspuit.
Na de blowhole gaan we naar de Bombo-headlands. Dit zijn heel aparte basaltrotsen die letterlijk een muur vormen tegen het zeewater. Het is een heel andere omgeving/sfeer dan de rest van de stranden. Redelijk bizat en best indrukwekkend.
We besluiten wat verder landinwaarts te rijden naar het Minnamura Rainforest (regenwoud). Vooral om de watervallen te fotograferen (Toon z'n dingetje). De weg er naar toe leidt ons door het mooie glooiende landschap (reminder voor Toon: nog foto's van maken). Helaas blijkt bij aankomst dat het pad naar de waterval afgesloten is. We doen de korte wandeling door het regenwoud en verbazen ons over de vegetatie. En over het feit dat de pythons hier ongevaarlijk zijn, maar dat er bomen staan waarvan de bladeren steken. Een soort enorme brandnetels eigenlijk. Wij voltooien de wandeling echter zonder geprikkeld te worden.
De volgende stop is weer aan de kust: Cathedral Rock. Een formatie van vulkanisch gesteente in zee die door de erosie wat weg heeft van een kathedraal.
Na een korte stop om wat te eten en boodschappen te doen rijden wat zuidelijker naar Seven Miles Beach. Dat is - jawel - een strand. Een lang strand. Ideaal om te surfen en lopen. Maar wij rijden terug naar de camping en kijken terug op alweer een mooie dag.
Wat ons elke keer weer opvalt is de openheid van de mensen hier. Iedereen is bereid tot een praatje. Zo ontmoeten we bij Cathedral Rock een dame die heel haar leven in Sydney woont, maar vandaag pas voor het eerst hier komt kijken. In de Woolworth worden we geholpen door een vrolijke cassiere (het kan dus WEL!) die, nadat wij desgevraagd hebben aangegeven uit Nederland te komen, vraagt waar onze klompen zijn. Wij denken niet dat ze echt gelooft dat deze nog in onze windmolen staan. En teruggekomen bij de camper worden we door twee dames (volgens ons collega's van elkaar) aangesproken. Ze zijn jaloers op ons. Zelf zouden ze ook graag met een camper er op uit trekken. We vertellen ze ons verdere reisplan en we krijgen van hen nog wat tips voor mooie stranden in de buurt.
Morgen trekken we weer verder. Waar naar toe, dat lezen jullie later wel.
Na de blowhole gaan we naar de Bombo-headlands. Dit zijn heel aparte basaltrotsen die letterlijk een muur vormen tegen het zeewater. Het is een heel andere omgeving/sfeer dan de rest van de stranden. Redelijk bizat en best indrukwekkend.
We besluiten wat verder landinwaarts te rijden naar het Minnamura Rainforest (regenwoud). Vooral om de watervallen te fotograferen (Toon z'n dingetje). De weg er naar toe leidt ons door het mooie glooiende landschap (reminder voor Toon: nog foto's van maken). Helaas blijkt bij aankomst dat het pad naar de waterval afgesloten is. We doen de korte wandeling door het regenwoud en verbazen ons over de vegetatie. En over het feit dat de pythons hier ongevaarlijk zijn, maar dat er bomen staan waarvan de bladeren steken. Een soort enorme brandnetels eigenlijk. Wij voltooien de wandeling echter zonder geprikkeld te worden.
De volgende stop is weer aan de kust: Cathedral Rock. Een formatie van vulkanisch gesteente in zee die door de erosie wat weg heeft van een kathedraal.
Na een korte stop om wat te eten en boodschappen te doen rijden wat zuidelijker naar Seven Miles Beach. Dat is - jawel - een strand. Een lang strand. Ideaal om te surfen en lopen. Maar wij rijden terug naar de camping en kijken terug op alweer een mooie dag.
Wat ons elke keer weer opvalt is de openheid van de mensen hier. Iedereen is bereid tot een praatje. Zo ontmoeten we bij Cathedral Rock een dame die heel haar leven in Sydney woont, maar vandaag pas voor het eerst hier komt kijken. In de Woolworth worden we geholpen door een vrolijke cassiere (het kan dus WEL!) die, nadat wij desgevraagd hebben aangegeven uit Nederland te komen, vraagt waar onze klompen zijn. Wij denken niet dat ze echt gelooft dat deze nog in onze windmolen staan. En teruggekomen bij de camper worden we door twee dames (volgens ons collega's van elkaar) aangesproken. Ze zijn jaloers op ons. Zelf zouden ze ook graag met een camper er op uit trekken. We vertellen ze ons verdere reisplan en we krijgen van hen nog wat tips voor mooie stranden in de buurt.
Morgen trekken we weer verder. Waar naar toe, dat lezen jullie later wel.
-
08 November 2017 - 15:21
Bertus En Janny:
Hallo,
Wat leuk al die verhalen te lezen en jullie doen dat zo leuk .
En wat genieten jullie, geweldig .
Groetjes uit het koude koudekerke -
08 November 2017 - 22:49
L&L:
Wij geloven direct het spectaculaire van het opspattende zeewater.
Echt natuurkracht en zijn jullie al Aboriginals tegen gekomen, wij bedoelen gewoon als burger niet als een bijzonderheid. De natuur is mooi en de mensen vriendelijk dat is toch dubbel genieten. Doe dat met volle teugen.
We zien uit naar het volgende verhaal
Groetjes vanuit het koudere Buitenrust. -
12 November 2017 - 10:26
TRUUS DINGEMANSE:
Prachtig moet dat zijn die rotsen en opspattende water.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
